woensdag 22 april 2015

De eerste

Hier gaat het natuurlijk om...
Hij zit er op, de eerste (echte) dag van de corso-opbouw. En we mogen zeggen, een goede dag. Wat je veel hoorde vandaag was: “Wat zijn die bloemen heerlijk”. Goede kwaliteit, in alle soorten en maten en alle kleuren. Nou ja, niet alles moet natuurlijk voor 100 % geregeld zijn, want voor het mooie zouden we nog wat oranje en een heel plukkie rode tulpen willen hebben. Bij 200 jaar Koninkrijk hoort natuurlijk oranje (daarover later meer…) en we hebben een aantal praalwagens waar rood zo mooi zou passen. Op dit vlak komt het dit jaar vermoedelijk echt allemaal goed, want we hebben inmiddels een mooie hoek rode tulpen gespot, waar we donderdagochtend nog even snel met een koppel mensen in gaan om nog de nodige kratten te scoren. En wanneer de zon vannacht nog even schijnt zouden we zelfs die oranje tulpen nog kunnen hebben. Maar ja, of dat lukt?
Wie is nu wie?
De eerste steek zit er ook op. Op de praalwagens van Teylingen, de gemeente waar we al 12 jaar te gast zijn met de opbouw in de Klinkenberghallen te Sassenheim. Alweer heel wat jaren geleden, volgens mij 6, bedacht de toenmalige burgemeester de eerste steek om daarmee ook de opbouwdagen wat meer bekendheid te geven. Wang het corso zelf genereert wel meer dan voldoende publiciteit, maar voor de dagen ervoor kon wat extra aandacht geen kwaad. Ik moet zeggen dat dit zeker gelukt is. Rondom de start van het corso, dus de bouw, wordt er inmiddels veel geschreven en de ether in gestuurd. Er waren ook vanmiddag weer veel media aanwezig. En dat was dus de bedoeling, want het corso is natuurlijk mooi en een fenomeen, maar ook de totstandkoming is gewoon een mooie klus en prestatie. Dit jaar, en dat had uiteraard met het thema te maken, werd die eerste steek gedaan door Oranje…, ja wat is ie eigenlijk, Johan Vlemmix. We hoefden overigens niet te zoeken waar ie was toen ie binnenkwam. Hij was wat opvallend uitgedost, zullen we maar zeggen, in knaloranje, tot en met zijn schoenen (en de trouwe volgers weten dat ik iets met schoenen heb). Zijn enthousiasme was overigens aanstekelijk, hij vond het geweldig en ook een eer om deze handeling te kunnen doen. En dat de door hem (en de burgemeester en mij) gestoken hyacinten er na 10 minuten weer afgingen om vervangen te worden door “goed” gestoken exemplaren, mocht de pret niet drukken.
Lekker ontspannen werken, wanneer alles werkt
Ook de eerste dag van corsoradio, door Omroep Bo, de omroep van de Bollenstreek. Dat hoort natuurlijk bij elkaar, Bollenstreek, Bo en corso, vandaar die corsoradio. Vorig jaar wilden we dit ook al (voor die mensen die nu denken dat ik er wat mee te maken zou hebben (nou ja, misschien toch wel een beetje hoor)), maar toen liet de externe techniek ons in de steek. Daarom des te leuker dat het vanaf het begin goed ging en dat er 9 uur live vanuit de corsohal werd uitgezonden. De uitzending stond daarbij ook nog eens in de hal op. Mooi zo’n lokale-regionale omroep. Naast Bo overigens ook nog een ploeg van Koffietijd alwaar het corso semi-live de uitzending in kwam, Omroep West kwam opnamen maken voor een item over de opbouw, enkele stagiaires van de school van de Journalistiek (direct maar gestrikt als stagiair voor Bo volgend jaar) maar een projectuitzending en ongetwijfeld vergeet ik er nu nog enkele. Morgen nog veel meer, waaronder Radio 1, die nog even wat wil weten over de Kamervragen rondom de regelgeving. Ja, echt wat los gemaakt dus.
Het hele steekgebeuren zelf, ik meldde al wat over de bloemen en de kwaliteit, ging eigenlijk best wel soepeltjes. De grotendeels vernieuwde opbouwcommissie heeft samen met de andere commissies veel tijd in de voorbereidingen gestopt en in de vernieuwingen (alles ook wel een beetje strakker), wat zijn vruchten afwerpt. Het loopt gewoon lekker.

En veel muziek, hier de enthousiaste Bollenband

Geen opmerkingen: