maandag 25 april 2016

En weer een


Prijswinnaar (3e) Noordwijk
die naar de annalen kan. Als geslaagde editie, Flowers & Fashion. Wanneer je zo’n thema bedenkt, heb je wel het idee dat het een mooie editie kan worden, maar dat moet nog wel waargemaakt worden. En het is zeker gelukt deze keer. Heel bijzondere wagens kwamen voorbij, met een knipoog of knipoogje naar het thema af en toe, maar kniesoor die daarop let. Over het algemeen was dat geen probleem (en ik denk sowieso niet zo graag in problemen). Ook bij de luxe wagens (ja, zelfs de vuilniswagen noemen we zo) mooie uitvoeringen, maar daar zou de link met het thema vaak toch wel wat nadrukkelijker kunnen. Waar je dat thema weer wel goed terug ziet komen, is in de diverse kindercorso’s. Soms subtiel, soms erg uitbundig, maar wel meestal meegenomen in de ontwerpen... Knap van al die kindjes (en soms hun ouders J ).

De Haarlemse bloemenmeisjes (in de ruststand) met kleding over de afgelopen 60 jaar
Vooral in Haarlem, waar ik zondag tussen de buitjes (het waren er niet zoveel maar dan wel echt effe heftig) door genoot, was er ook in de belendende activiteiten veel van het thema te zien: een etalagewedstrijd, een jurkenontwerpwedstrijd, de bloemenmeisjes (in kleding van 60 jaar terug tot nu).

We hebben een mooi corsojaar (en mooie corsoweek) achter de rug. De opbouwdagen waren gezellig, er is hard gewerkt en er kwamen veel mensen kijken. Vooral op vrijdagochtend was het eens gestage stroom van (bussen (Dolf zou ze touringcars noemen) en) mensen die de weg naar Sassenheim wisten te vinden. Met een goede kwaliteit en beschikbaarheid van de bloemen sta je al snel 1-0 voor. Het transport op de vrijdagmiddag naar Noordwijkerhout begon wat stroef, vanwege het feit dat enkele praalwagens moeite hadden op gang te komen. Dat verstoort dan wel het verkeer enigszins. Er wordt dan snel geroepen: liever nu dan rijden het corso, wat natuurlijk waar is, maar ik vind  toch dat we (met onze technische mensen) dit moeten gaan zien te voorkomen. Komt effe te vaak voor.

Het verlichte corso in Noordwijkerhout bracht een behoorlijke mensenmassa op de been, die de kou wist te trotseren. Want een beetje fris was het wel. Het verliep goed, geen auto’s die in de weg stonden (maar ja, die gele wegsleepjongens waren dan ook zo dreigend aanwezig, je laat het wel uit je hoofd (hoewel…)). Met een leuke openingsbijeenkomst, waar Edwin Oudshoorn met trots en enthousiasme over zijn afkomst en de Bollenstreek verhaalde. Hij had nog een hele klus aan het doorknippen van het lint. Er was dan ook een stevig doorkniplint in elkaar gedraaid. Was goed dat de gouden schaar die hij als couturier gebruikte goed scherp gemaakt was.

Tja, aan alles komt een einde, wachtend op hun sloop
En dan de zaterdag, beetje bang gemaakt voor het weer en door de weersverwachtingen, viel dat op zich nog wel mee (tenminste, wanneer je van dat erge uit ging). Het was best koud, daar niet van, maar daar was een ieder voor gewaarschuwd en op gekleed. Slechts een enkele korte (en ’s ochtends wel hevige) bui, die de pret niet mocht drukken. De mensen werden in grote getale op de been gebracht. Zodanig dat in de loop van de dag het bordje VOL aan de Bollenstreek werd gehangen. En da’s dan best weer jammer. Want het klinkt wel stoer, maar ik geef liever zo veel mogelijk mensen de gelegenheid te genieten van de Bollenstreek en het bloemencorso. Vandaar dat ik inmiddels in enkele interviews al heb aangegeven dat we aan drukte-management zullen moeten gaan doen. Vertellen dat het corso van vroeg tot laat mooi is. De mensen dus eerder de streek in krijgen (of later), om zo te spreiden, de wegen langer begaanbaar houden, meer parkeermogelijkheden benutten. En ook denk ik dat er veel meer OV-mogelijkheden zijn. Er zijn tenslotte niet voor niets drie treinstations in de Bollenstreek en ook al liggen die niet heel dicht bij de route (hoewel, die van Voorhout wel, want dat zorgt maar liefst 12 keer voor een verstoring van totaal 27 minuten van de route, door dichtgaande spoorbomen), je kunt op die manier redelijk eenvoudig in de buurt van het corso komen. Samenwerking met NS?
Drukte-management dus.

En verder, dus goed verlopen. Alles met betrekking tot de logistiek loopt en draait. Ambulance-inzet, voorheen verantwoordelijk voor stevige opstoppingen of gaten onderweg, gaat soort van vlekkeloos. En zo hebben we vele voorbeelden. Wij zullen wel zelf in de parade nog wat flexibeler moeten zijn en spelen met starten/stoppen, hem aaneengesloten krijgen/laten, kortom, een aandachtspunt.

Afsluitend, in Haarlem ook ondanks het weer en de voorspellingen grote getale mensen op de been. En best wel leuke, nieuwe initiatieven langs het stilstaand corso en in de omgeving. Hoorde veel ideeën om dat in 2017 verder uit te bouwen.

De figuratie ook op zondag een poosje op de wagens houden, is een goede zet geweest. De figuranten zelf genoten, hoefden niets eens zoveel te figureren, want werden enorm vaak op de foto gezet.

Kortom, we kunnen met een gerust hart richting 70ste corso, met nog wat verbeterpunten en met een mooi thema waar we zelf en de anderen veel mee kunnen:

DUTCH DESIGN.

zondag 24 april 2016

Beetje druk

Het was druk
Ook op onze eigen (succesvolle) tribune 
Beetje onaardig weer (maar viel later nog wel mee, brrr)

Mooi en druk dus
En genoeg voor onze eigen (inwendige) mens
Druk en feest in Haarlem
Druk in Noordwijk
In Hillegom al wat bloemen geleend.

zaterdag 23 april 2016

And the winners are

Hierbij de prijswinnaars 2016.

Praalwagens
1e Keukenhof met Delfts Blauw
2e Corsogroep De Zilk met Catwalk
3e Bloemenbadplaats Noordwijk met 150 jaar Badmode

Luxe wagens
1e Opel Admiral van Gebr. Langeveld
2e Audi A3 van Bloemenatelier Capri
3e Vuilniswagen van Meerlanden

En nog een paar plaatjes:

De prijswinnaar bij de luxe wagens, nog in de corsohal
De stoet moest wat lang wachten op de rondweg bij Voorhout, vanwege twee weigeraars. Beter toen dan straks onderweg
Ook kunst(ig), hier een gestileerd weefgetouw in bloemen, zie de Lakenhal, Leiden


En het thema voor 2017 alvast: Dutch design

vrijdag 22 april 2016

1 beeld zegt meer dan ...




Omdat het corso vooral ook een lust voor het oog is


Praalwagen in wording
Veel geïnterviewd, ook door Haarlem 105, op een toevallige plek

De inwendige mens is ook goed georganiseerd 

En natuurlijk Bo zelf

Wie niet groot is, moet ...

Praalwagen in wording 2 (waar kunststuk)

Techniche kapitein Werner ziet dat het goed is

Steekkapitein Gerrit is met een heel grote naald bezig


Een van de vele rondleidingen (door 1 vd 10 rondleiders)

Corso-negotie
Tja
En de leverancier van mijn vanavond te onthullen corso-schoenen



donderdag 21 april 2016

De periferie


Echt begonnen, Jacoba van Beieren steekt
We hebben het deze dagen natuurlijk veel over de grote aantallen stekers/vrijwilligers die de bloemen op de praalwagens prikken. Dat zijn er ook erg veel, die met veel enthousiasme zich van hun taak kwijten. Dat gaat via de door ons bedachte term Stekersvereniging. In het dagelijks leven zijn die stekersverenigingen een voetbalclub, de scouting of de mensen van een volkstuinverenging. Veel handjes dus, maar ook in de voorbereiding zijn die stekersverenigingen betrokken bij de totstandkoming. Ze kijken mee bij het ontwerpen, weten van de figuratie af, wikkelen vaak de praalwagens voor het purren (ook al weer van die vaktaal), overleggen met de toegewezen arrangeur, noem maar op.

Was best vroeg bij Wakker Nederland, maar wel leuk (zo te zien)
Bij het jureren is er ook een prijs voor de “beste stekersprestatie”, naast de prijs voor de mooiste/beste praalwagen (en ook nog de prijs voor de mooiste luxe wagen). Kortom, belangrijke groepje vrijwilligers.

De bollenband was er ook weer bij
Maar daarnaast zijn er nog veel andere mensen, op vrijwillige basis, betrokken bij het mooist bloemencorso op deze aardkloot J. Figuranten noemde ik al, zij geven op tijdens de tocht dat beetje extra aan al dat mooie steek- en bloemwerk. Al vaker sprak ik over de vele verkeersregelaars die we nodig hebben. 70 zijn er apart opgeleid, diverse met al een toestemming haken daar bij aan. En, net als andere jaren, werken we daarbij samen met het ROC Mondriaan in Den haag. We zijn inmiddels officieel onderdeel van het lespakket geworden. Geven zelfs les in corso-veiligheid. En de jongens en meisje die de betreffende opleiding doen, helpen de corso-opbouwdagen, maar ook tijdens de route/stoet mee. Als parkeerwacht, toegangscontroleur, in de hal lopen ze rond, als verkeersregelaar onderweg, in het zogeheten mobiele team (op een deel van de 14 scooters die rondcrossen, uhh –rijden, voor en naast het corso) en bij de tribune (zie eerdere verhalen).

In de hal lopen dan ook weer de nodige huismeesters (jaja, mooie termen bedenken kunnen we wel..) en in de stoet veel muzikanten, in de vele (top)korpsen die een etappe “doen”. De juryleden, uit het gehele (sierteelt)land, doen hun klusje ook vrijwillig. Die voor de genoemde stekersprijs zijn daar zelfs de drie opbouwdagen constant mee bezig.

ROC-ers in actie (!)
En Verschoor kranen zet vrijwillig een van zijn grote kranen en ten behoeve van de verlichting van het buitenterrein bij de opbouwhal. Die opbouwhal, ik  ben nu toch bezig, wordt dan weer ter beschikking gesteld door de directie van Deleeuw Flowerbulbs groep.

Kortom, nou ja: gewoon…

dinsdag 19 april 2016

Van nieuwe dingen en zo

Een uitprobeersel, zo te noemen, is de introductie van zogeheten betaalde tribunes. Er staan langs de route van het bloemencorso op diverse plekken al tribunes, maar dat zijn, ik verzin maar een woord, doelgroeptribunes. Meestal van de gemeenten die hun gasten daarop verwelkomen of van organisaties die het aanbieden aan een bepaalde doelgroep. Is die term toch zo gek nog niet!
We krijgen bij het bloemencorso best wel veel vragen van mensen die informeerden of zij niet ook ergens op een tribune konden plaatsnemen en die moesten we dan meestal teleurstellen. En verder, bij zeker onze grote (qua tribune dan) corsobroer het corso van Zundert, staat zo ongeveer half Zundert vol met tribunes, waar men dan voor best nog wel stevige bedragen kaartjes moet kopen en waar je geen lege plekken meer ziet. En dat terwijl de bezoeker van buiten Zundert ook al entree moet betalen om Zundert in te komen en het corso te bekijken. Dat laatst, die entree, daar kijken we best wel eens verlekkerd naar, want daarmee zou onze penningmeester een heel andere invulling van zijn klus hebben. 65.000 betalende bezoekers, wie wil dat nu niet. En toch is dat geen optie voor ons. Wanneer we het overigens al zouden willen, want we willen eigenlijk toch een corso voor iedereen maken en laten rijden. Maar ook technisch gaat het niet lukken, want we kunnen moeilijk de streek afsluiten. En in een afsluitbaar dorp rondrijden, doet dan weer geen recht aan het inmiddels opgebouwde miljoenenpubliek. Overigens, om de mensen toch de gelegenheid te geven om een bijdragen aan het corso te geven of te betalen voor hun bezoek, is destijds de schooiwagen gegeven, waar de bezoeker vrijwillig zijn ondersteuning kan geven.
Bezoekers dragen vrijwillig bij aan corso via de schooiwagen


Maar, waarom zouden we dan niet toch kijken of we wat met tribunes kunnen doen. Ook daarin wel een verschil met Zundert, want daar is gewoon de helft van de route met tribunes gevuld en wil je het corso gewoon staand bekijken moet je “naar de achterkant van het dorp”. Maar, niet teveel naar anderen kijken en het verhaal zelf regelen. Eerst maar eens op kleine schaal uitproberen met een (1) tribune. We zijn na lang zoeken, nou ja, uitgekomen op een mooie vlakke parkeerplaats tegenover de opbouwhallen, aangeboden door onze overbuurman, kraanmachinist Verschoor. De dank daarvoor mag ook wel eens geblogged worden. Diezelfde kranenman zet overigens tijdens de opbouwdagen een van zijn grotere kranen overeind en heeft daar dan enorme schijnwerpers in die het terrein van de opbouwhal verlichten. Erg fijn. Maar goed, ik dwaal weer af. Daar dus de eerste probeertribune, ook omdat dan aan de overkant, bij die opbouwhal, de tribunebezoekers hun auto’s kunnen parkeren. Het concept van de tribune is daarbij ook dat we niet alleen “zo’n ding” neerzetten, er is ook een toiletvoorziening en catering geregeld. De gasten krijgen een kopje koffie of thee aangeboden en verder de gelegenheid bij de cateraar een broodje te kopen te worden. Iedereen krijgt dan ook nog eens de naam van de cateraar door om bijvoorbeeld vooraf iets meer dan alleen broodjes te regelen. En, ook niet onbelangrijk, er komt ook een opperspreekstalmeester bij te staan.
We doen het wel heel modern, want er is een digitaal ticketverkoopsysteem ingeschakeld (Eventbrite), dat tevens gebruikt wordt om de toegang te controleren, scannen van parkeerkaarten en de toegang zelf. Dat deel houd ik zelf goed in de gaten en ik moet zeggen, het werkt fantastisch, klantvriendelijk en strak.
Ook de vrienden ondersteunen het corso
Het concept werkt dus, want vanaf de bekendmaking in januari kwamen eerst mondjesmaat maar wel direct al de eerste bestellingen binnen en dat bleef zo door gaan. Ook werden er twee grote orders geplaatst en een bedrijfsuitje (met lunchbuffet). Alles kan dus. Telkenmale konden we de tribune weer wat vergroten, zodat we na begonnen te zijn met een tribune met 200 plaatsen, deze week de inschrijving moesten sluiten nadat de maximale 450 plaatsen van de tribune die er maximaal kan staan waren verkocht. Nog steeds komen er mails van mensen die kaarten willen kopen. Jammer, maar goed begin voor volgend jaar. Nu eerst de ervaring met de tribune zelf, het georganiseer en alles eromheen op doen en dan besluiten of we met deze en meerdere tribunes verder gaan. Want er komt dus best ook nog wel wat voor kijken.
De eerste lering is al, dat ging deze keer trouwens goed hoor, en wel dat we de tribune bij goed toegankelijke en grote parkeerplaatsen moeten zetten, want nagenoeg elke order is vergezeld gegaan van de aankoop van een parkeerplaats.

Leuke nieuwe aanpak in corso 2016!


maandag 18 april 2016

Best wel veel

te doen.

De rode loper, in natuurlijke kleuren, ligt uit





















Sinds we bezig zijn om van de oorspronkelijke corso-zaterdag een corsoweek te maken (dat doen we al wat langer hoor), zie je meer en meer leuke activiteiten in de Bollenstreek en Haarlem om het corso heen georganiseerd worden. En sinds we nog nadrukkelijker met een (of beter gezegd met het) thema werken, is ook die koppeling steeds zichtbaarder.
In de corsokrant uiteraard veel aandacht voor Fashion (en schoenen)
De (door de gemeente Teylingen georganiseerde) eerst steek bijvoorbeeld, altijd door iemand vanuit het thema erbij gezocht. Dit jaar Jacoba van Beieren. Vanuit het thema? Jazeker, want de titel van de praalwagen van de gemeente Teylingen is Fashion anno Jacoba van Beieren. Ze komt er dus speciaal voor in haar zondagse jurk.
Je ziet het thema ook terug in de diverse kindercorso’s die voorbij komen. Die in Lisse is al geweest, de andere zijn op corsozaterdag zelf. Het kindercorso in Voorhout, een van de grootste in zijn soort, rijdt vlak voor het grote corso uit (wilde eerste schrijven het echte corso, maar daarmee doe ik dat kindercorso tekort). En het thema van dat kindercorso is zelfs echt ook Flowers & Fashion. Reken maar dat je dat terug kunt zien. Ook leuk natuurlijk de mozaïeken die in de streek verschijnen, mooi om op de fiets (uiteraard) langs die bijzondere stukjes van huisvlijt te hobbelen. De mozaïekwedstrijd in Noordwijkerhout wordt op woensdagochtend zelfs geopend met (ook) een echte eerste steek, door de burgemeester van Noordwijkerhout (weet even niet wat dat dan met Fashion te maken heeft, hoewel ie altijd wel een mooi pak draagt J). De eerste steek vindt plaats in de tuin van De Witte Kerk, alwaar (in die Witte Kerk dus) op dat moment dan ook een schitterende bloemenshow aan de gang is. Vernam vandaag dat er een groot enthousiasme onder de bollentelers van dat Hart van de Bollenstreek is, waardoor het een erg mooie show belooft te worden. En het thema? Flowers IN fashion. Kijk, daar word ik blij van.
Aan de andere kant van de route, in de nieuwe Bavo aan de Leidsevaart in Haarlem, wordt eveneens een waar bloemenevenement, gerelateerd aan mode, georganiseerd. Onder de naam De Nieuwe Bavo Bloeit (www.denieuwbavobloeit.nl) worden er prachtige bloemen getoond, een bloemencreatie tot in de koepel en verzorgd door Hollands beste bloemstylist Sarah Dikker, met enorm veel lelies (Lily’s of life). En ook wonderschone bruidsjaponnen met de mooiste bloemmotieven. Een super evenement met bloemen en in het thema van het corso.
Angry birds in wording, in Haarlem ook in het echt
Datzelfde kun je overigens ook in Haarlem zelfs terug vinden. Een etalagewedstrijd in het kader van het thema. Een ontwerpwedstrijd voor de mooiste bloemenjurk. Feest op het Beleefplein op de Botermarkt (met een silent disco, ben benieuwd wat ik daar hoor, uhh zie…). The Angry birds maken hun opwachting, je kunt er mee op de foto, en er rijdt een tuktuk tussen het centrum en de nieuwe Bavo (die dus bloeit …).
In Noordwijk staan op de boulevard de nodige auto’s te pronken, in een file waarvan het niet zo erg is wanneer je er in staat: De mooiste file. Op zondag aangevuld met twee supermooie praalwagens, die van de gemeente Noordwijk (150 jaar badmode) en die van de Volksrepubliek China (Silkroad fashion). Op die laatste wordt overigens de gehele (avond in Noordwijkerhout en) zaterdag gefigureerd door operazangers en –zangeressen. Dat is dus eigenlijk geen figureren, maar echt performen en afzien.
En er is nog veel meer, maar daarover later meer (op de website, Facebook en andere kanalen).