maandag 26 april 2010

Dit was 2010

Het zit er weer op, het belangrijkste evenement voor de Bollenstreek, van wereldformaat. Als je ziet waar alle mensen vandaan komen, echt van wereldformaat. Uit veel landen heb ik mensen gesproken (en gezien en gehoord). Het bevestigt nogmaals hoe belangrijk de bollen zijn voor de Bollenstreek en het toerisme, de economie krijgt er een oppepper van. Gelukkig beseffen we ons dat steeds meer, zowel bij de overheid als in het bedrijfsleven, die toch steeds meer moeten/willen/kunnen samenwerken.

En dat dan, ik wil het nog een keer herhalen, met zoveel inzet van Bollenstrekers, vrijwilligers en mensen die het doen voor hun vereniging, dan dus ook weer vrijwillig. BTW (by the way), we hebben het veel over alle handjes van de stekers die al die bloemen er op zetten, maar het aantal vrijwlligers dat anderszins bezig is met het corso is ook fors. Zo delen we dus op zaterdag tijdens de lunch in de Bernardus en het avondeten in het Ford-museum ongeveer 300 maaltijden uit.

In Haarlem ging het ook goed, ook daar was het lekker weer, hoewel iets minder dan voorspeld. Het werd wat somberder, de lucht betrok wat en zelfs een drupje aan het eind van de dag. Maar dat drukte de pret niet, de verwachte mensenmassa was er ook echt. Het staand corso dient dus ook een doel. We hebben het meestal alleen over de (vrijdagavond en) zaterdag, maar de zondag pleziert (heel) veel mensen. In de ochtend fietste ik nog evn een rondje (doe ik elke zondag) en bij mijn bijtankplaats hoorde ik mensen al over het bloemencorso in Haarlem praten. Deed me goed.

We kregen nog een foto van de reparatie-activiteiten bij de Bernardus (foto: C. de Jong). Ik heb nog niet gemeld dat een van de praalwagens (Turkse dans) in Voorhout door zijn hoeven ging. Iets met de as. Vandaar dat op het laatste stukje in Sassenheim er een lange tussenpauze was. De wagen, eerst provisorisch gerepareerd, is vervolgens gesleept naar de Bernardus en werd daar met man en macht door de mensen van Agro Techniek hersteld. Dat lukte en hij kwam zelfs weer op zijn eigen plek terug in de stoet. Heel leuk en goed om te zien dat zoiets dan lukt, met lasmachines en blusapparaat, een krik en veel entousiasme en zweet.


We gaan nagenieten, evalueren en het volgende corso voorbereiden. Dat rijdt lekker vroeg op 16 april 2011 en het thema is MUSICAL PARADE.

zondag 25 april 2010

Wauw

Hier spreekt een trotse voorzitter.


Wat een fantastisch corsoweekend hebben we met zijn allen neergezet. Uiteraard helpt het weer daarbij een handje (of hand). Voor het vierde jaar op rij schitterend weer, dit jaar van begin tot eind. Zelfs in Noordwijkerhout op de tribune viel het nog wel mee (of niet tegen). De mensenmassa die er op af is gekomen, is enorm. Ik heb het zelf hier en daar gezien, zie het corso wel 7 keer dus op veel plekken zie en spreek in mensen, maar natuurlijk niet overal.
Dus een fotootje van de Keukenhof corsoboulevard, voorheen Westelijke Randweg.







Het was ook een mooi corso. Prima ontworpen, goed gestoken, perfecte kwaliteit bloemen, zorgvuldig afgewerkt, juiste techniek en muziek, plus wat ik dan nog vergeet. Eigenlijk kan ik niets vergeten, gewoon prima. De slag met de figuranten lijkt te lukken. Natuurlijk, we zijn er nog niet, maar we hebben een heel grote stap gezet.







Na de opening op vrijdagavond op zaterdagochtend de aftrap van de zaterdag in Noordwijk. Onze minister-president zou daar bij aanwezig zijn en hij was razendenthousiast. Uiteraard moet ie dat ook wel zijn, maar het was echt gemeend, merkte ik., Ik heb diverse woorden met hem gewisseld, het was gewoon duidellijk dat het echt was. Een leuke doop en de premier zag nog een groot deel van de stoet aan hem voorbij trekken. Door de politieke omstandigheden, diverse partijcongressen waaronder die van het CDA, moest hij toen toch wel haasjerepje weg.







Ik zet gewoon weer lekker veel foto's in die blogbericht, want een corso moet je zien. Veel mediabelangstelling, natuurlijk Omroep Max die in Lisse de opnames maakte. Dat ging heel goed en men raakte allengs enthousiaster, kijk allemaal op drie mei. Heel veel regionale en lokale media-aandacht, maar ook internationaal en landelijk. Het "kwam zelfs in het NOS journaal en bij RTL".

Het draagvlak is ook politiek nog steeds groeiende getuige alle activiteiten die door de overheden worden opgepakt en georganiseerd. Hopelijk doen bijvoorbeeld de beide provincies Noord- en Zuid-Holland met een heuze praalwagen mee. Zou zo maar kunnen. Op de tribune in Voorhout schreef ik de eerste praalwagen voor 2011 op. En veel belangstelling van bedrijven en instanties voor informatie over deelname. Gaat het helemaal goed komen? Het gaat helemaal goed komen!







En ook de schooiwagen was weer een succes.






Even naar Haarlem over de hoofden lopen en dan sluiten we het supercorsoweekend af.

zaterdag 24 april 2010

(Ver)licht


Wat een mooie corsodag. Overdag schitterend weer reeds, helder en licht, als voorloper van het weekend. Dat dreigt namelijk heel erg mooi en licht te worden. Opbouw ging eigenlijk gewoon goed. Bijna iedereen was al klaar, paar afmaakklusjes en gewoon opruimen en voorbereiden.
En het avondcorso was schitterend, niet eens echt helder en koud, want dat gaat vaak samen n het voorjaar, maar helder en fris. En een heel mooi corso. Iedereen enthousiast, zeker ook onze openaars en de burgemeester, die in zijn welkomstwoord uitgebreid verhaalde over eenwording. Ja, de burgemeester van Noordwijkerhout.

Bij de foto's de openaars, tyconen uit de reiswereld, Dolf Beuk en Martin Schröder. En de winnaar, de praalwagen De Portugese haan. Ik ga corsokijken.

donderdag 22 april 2010

Kwaliteit

Met de kwaliteit zit het wel goed dit jaar. De bloemen zijn van bijzondere kwaliteit, zeker de hyacinten zijn mooi vol, lekker fris en vers en goed op kleur. Ze steken daardoor goed, hoor ik overal. Ook de narcissen zijn mooi, erg geel, ze komen je echt tegemoet. Alleen wat tulpen in de kleur rood zouden er nog bij mogen komen, maar ja, je kunt ook niet alles hebben. Er is overigens donderdagavond nog gekopt in het land om voldoende en goede bloemen binnen te krijgen.
Door die kwaliteit is de kwaliteit van het steekwerk ook prima. Maar ook omdat de stekersverenigingen op een steeds hoger niveau weten te komen. Steeds dichter bij elkaar, maar dan wel bij de bovenste spelers, oh neen stekers.

Kwaliteit van het corso qua ontwerp spreekt ook iedereen aan, het ontwerpteam is duidelijk op elkaar ingespeeld en weet een mooi op elkaar afgestemde serie praalwagens neer te zetten. Zeer aansprekend bij het publiek en de opdrachtgevers.


De bloemstukken zijn echt mooi, waarbij we dus het geluk hadden van de zending bloemen die niet naar Amerika kon vliegen en dus van Aalsmeer naar Sassenheim reisde. Gewoon lekker veel bloemen die we lekker konden gebruiken om lekker volle bloemstukken te maken.

Het was trouwens erg gezellig in de hal, een inmiddels traditioneel concert van de Bollenband Bollenstreek, met zelfs nummers van Nick en Simon (wie?). En de straatklinkers bliezen er op los dat het een lieve lust was. En dan te bedenken dat enkele van hen ook al heel lang hadden staan steken. Trompetspelen met beurse vingers, ga er maar aan staan. Werd nog een feestje ook, want van onze Limburgse steekploeg (het AOC uit Heerlen, dat voor de zoveel en twintigste keer ons komt helpen) vierde de verjaardag van een van de leerlingen. Zij op de trap, de straatklinkers toeteren en de medeleerlingen in polonaise.

De mannen van omroep Max waren enthousiast over de opbouwtentoonstelling, zoiets hadden ze nog nooit gezien. Veel leuker dan een corso in de plaats tegen de Belgische grens aan. Natuurlijk, dat weten wij al lang (ahum). Maar natuurlijk altijd leuk, zo'n compliment.
De aparte ingang, via de tent met restauratie werkt trouwens uitstekend. Beter gestructureerd en de catering komt beter tot zijn recht.
En we hebben een omroepster die goed tot haar recht komt. Probeer maar niet je auto verkeerd te parkeren (helaas gebeurt dat nog wel regelmatig), in niet mis te verstane bewoordingen wijst ze de hele goegemente erop dat er weer een auto verkeerd staat. Je moet maar even via een zijuitgang wegsluipen om je auto te verplaatsen.
Wat te denken van ons nieuwo logo: Live!

Meer dan 1000 woorden











Het kleurt

Zo'n eerste dag zie je heel snel de kleur in de hal komen. Het zakt de hal in, zei ik vorig jaar. De meeste stekers beginnen namelijk bovenaan de praalwagen en werken dan naar beneden , dus de kleur gaat ook van boven naar beneden. En er is wat dat betreft al veel gedaan de eerste steekdag. Het gaat inderdaad hard, de woensdag is echt een volwaardige dag geworden wat dat betreft. En de ambassadeur van Italië deed dus de "eerste" steek. Hij was reuze enthousiast en wist van geen ophouden. Dat gebeurt telkens bij onze 'eerste steekgasten', overigens ook bij andere hoogwaardigheidsbekleders die zich in de hal melden en zien wat er allemaal komt kijken voor zo'n mooi corso. Wie weet een nieuwe deelnemer! Want zo ging het ook bij Azerbeidzjan, waarvan de ambassadeur donderdag ook langs komt.

Ook het publiek blijft enthousiast en wil mee doen. Afgelopen weekend in het programma van Paul de Leeuw nog. Een inwoner van Haarlem had als wens om eens mee te rijden als figurant. En wensen van Paul de Leeuw vervul je natuurlijk. Dus deze dame (ja, de meeste figuranten zijn nog steeds dames), rijdt zaterdag in Haarlem een stuk mee als figurant. Ze komt, wanneer we Haarlem binnen rijden, als terrasbezoeker op de wagen van de gemeente Haarlem (Gastvrij Europa) te zitten. Mag ze af en toe nog even zwaaien, want dat doen terrasbezoekers!



Ook al onze stekers weer enthousiast, tot en met de nieuwe clubs aan toe. Helemaal nieuw is de voetbalvereniging Foreholte, die het steken aan het leren is. Maar wat vinden ze het ook al leuk. Ze zijn daarbij denk ik de enige of een van de weinige, omdat ze nieuw zijn, die nog niet in een eenduidige tenue rondlopen. De meeste stekersverenigingen hebben inmiddels steekkleuren. Dezelfde outfit om herkenbaar te zijn. Het heeft wel wat. En dat vrijwillig, want ze doen het nog steeds allemaal vrijwillig. Ik vind dat zo mooi, al die honderden mensen weer.

De grote kraan van Verschoor bungelt ook weer boven het buitenterrein met grote spots om alles te verlichten. Enthousiast en vrijwillig dus, de man van de kranen.

Ik houd over het algemeen altijd wel een beetje het weer in de gaten, maar nu uiteraard helemaal. En wat ziet het er goed uit! De voorspellingen zien er prima uit. Nu nog wat regen, tegen het stuiven zogezegd, want het is erg droog overal. Maar in het weekend helder, droog, zonnig, lekkere temperatuur en geen wind. Wat willen we nog meer? Niets eigenlijk, gewoon een mooi corso rijden met veel publiek. En dat gaat lukken.

woensdag 21 april 2010

6135

Zoveel kratten met bloemen staaan er inmiddels in de cel. En daar moeten er dan nog een paar honderd bij komen, maar het merendeel hebben we wel. Lekker ruikt het wel in de cel, want het overgrote deel van de bloemen is hyacinten. Die steken zo lekker weg, hebben mooie en aparte kleuren (kijk maar eens om je heen hoe weinig bloemen er in de natuur blauw van kleur zijn) en ruiken inderdaad lekker. En dan ook wat tulpen (dubbele tulpen noemen we dat, meest in de kleur rood of roze, soms wat geel) plus narcissen, vaak ook dubbele (gele dan), alleen dit keer tevens narcissen met mooie grote koppen voor het maken van de slingers, trompetnarcissen genaamd.
Een enorme vracht bloemen was dat, die vrachtwagen vol met bloemen die het luchtruim niet in konden. Zelf hebben we er het nodige van kunnen gebruiken en met name de kindercorso's van Voorhout en Noordwijkerhout maakten we er blij mee. De Voorhouters gingen met een afgeladen aanhangwagen terug naar het Voorhoutse.
De vele opnames door (binnenlandse en buitenlandse) filmploegen zijn begonnen. Woensdag al een heel aantal, donderdag de meeste en vrijdag dan ook nog van de gereedstaande stoet. Natuurlijk vrijdagavond en zaterdag overdag erg veel van die jongens en meisjes. Zoals gezegd komen we voor het eerst sinds lange tijd semi-live bij de publieke omroep Max. Dinsdag nogvan alles geregeld voor de tussendooropanmes bij de opbouw (donderdag half 10 beginnen ze) en ook voor wat live shots in Keukenhof, waar ze daarna nog even langs gaan.
Woensdag: het gaat beginnen. Alle voorbereidingen zijn klaar en vanaf een uur of 8 (de vroege jongens van de volkostuinvereniging), een uur of tien (veel jongens en meisjes van allerlei verenigingen) een uur of 1 (de jongens en meisjes van veel andere clubs, bijvoorbeeld de zelfbouwers) en een uur of 2 (de ambassadeur van Italië) worden de eerste bloemen op de praalwagens gestoken. De ambassadeur van Italië doet de de officiële eerste steek. Je weet, de eerste steen is ook nooit echt de eerste steen (zou daarbij al niet eens kunnen). Deze activiteit wordt met name door de gemeente Teylingen georganiseerd, de gemeente waar de Klinkenberghallen in liggen en een van de gemeenten die erg veel rondom het corso organiseert. Italië en Venetië (vroeger ook een "land") staan centraal bij de corsowagen van Teylingen, met name ook vanwege de doorkomst van de Giro d'Italia, op 10 mei. Na het corso begint een heuze Italiaanse week (van 14 dagen).
En zo zie je, als je enthousiast bent kun je allerlei zaken mooi uitwerken en voor mensen tot plezier maken.

dinsdag 20 april 2010

Tussen mal en dwaas

Deze dagen (alles staat klaar, maar we kunnen nog niet steken) ben je met allerlei kleine zaken bezig, regeldingen zogezegd. Die overigens wel veel impact kunnen hebben dan wel zijn ontstaan vanuit de wereldimpact. Zo kregen we van een grote exporteur heel veel bloemen aangeboden. Hij kon ze namelijk niet versturen, vanwege het stilgelegde vluchtverkeer. Blij natuurlijk, maar of we wel zelf even regelen dat de bloemen vervoerd werden, ze stonden al een poosje droog, dus moesten snel op het water en het was veel zat. Mooi daarom dat we er kindercorso's mee blij kunnen maken. Die kindercorso's namelijk worden steeds mooier en leuker. Zeker die in Voorhout kent langzamerhand zijn weerga niet. Heel veel kinderen en ouders zijn er druk mee bezig. Het is altijd een genot te zien op zaterdag hoe er mooi met bloemen versierde "rijdingen" voorbij trekken, voorafgaand aan wat ze zelf noemen het grote corso. En allemaal zelf opgemaakt, gearrangeerd met een duur woord, door de trotse ouders en ook al door kinderen zelf. Dus heel mooi dat we daar met bloemen aan bij kunnen dragen.
Ook even tussendoor nog geregeld dat we heel wat narcissenslingers kunnen gaan rijgen. In de jaren 60 en ook 70 een fenomeen in de Bollenstreek, ik heb ze zelf veel gemaakt en verkocht langs de kant van de weg (toen waren er gelukkig nog niet zo veel vergunningen nodig, dat mocht gewoon!). Nu willen we er iets leuks mee doen in het kader van reizen door Europa. Veel toeristen hadden in die tijd zo'n mooie slinger op de auto zitten, een apart gezicht.
Een ander regelding is dat ik de agenda heb gepland. Het zal niet verbazen dat ik het corso in het corsoweekend een paar keer zie (meestal zo'n 7 keer voorbijtrekkend en dan ook nog hier en daar opgesteld). Maar ook ik kan me niet in stukken verdelen, dus moet altijd een keuze maken waar ik het corso bekijk en welke officiële gelegenheden ik met mijn aanwezigheid "vereer". Meestal toch wat passen en meten ofwel verdelen en heersen (ahum).
Wat wordt het mooi in de streek overigens. Het is lekker weer en als je zo rond fietst, schieten alle velden steeds meer in kleur, het ruikt heerlijk en ook het groen begint overal opgeld te doen. Steeds meer bomen, struken en planten krijgen hun mooie frisse voorjaarskleuren. Ik vind het wel wat hebben, de lente.

zondag 18 april 2010

Weer wat klaarder










Weer een stap gezet. Alle praalwagen in schuim staan in slagorde opgesteld in de opbouwhal. Zoals gezegd, altijd weer een heel spectakel op zich om alle tractoren onder de geraamtes te krijgen en de wagens op de goede plek te zetten. Die plek wordt mede bepaald door de plaats in de stoet die de praalwagen krijgt. Want bij het opstellen wordt al rekening gehouden met wanneer de praalwagen eruit moet rijden om in de goede volgorde te komen. Ja, zo houden we alles in de gaten. De opstelling in de hal is in feite al voor de presentatieavond in februari bepaald, want dan is ook de volgorde van de praalwagens in het corso bepaald. Jazeker. Bij deze editie van dit digitale geschrijf een paar foto's van kale wagens, dus in de gele uitvoering van het spuitschuim. Daar gaan dus de bloemen op in de loop van de week. Met duizenden naalden. En bloemen. En pijnlijke duimen. Herkennen we de landen al: Venetië, Holland('s glorie) en Azerbeidjan?



De indeling en -richting van de hal is overigens redelijk ondersteboven gegooid, want de ingang is helemaal aan de andere kant gemaakt. Alle "gewone" gasten/bezoekers komen straks via het voet- en fietspad langs de vijver het terrein op en gaan door een grote, ook nieuwe, tent naar binnen. De tent doet dienst als ontvangstruimte, cateringlocatie en kassa. Weer wat professioneler dus.

De cellen staan inmiddels grotendeels vol met bloemen, vooral hyacinten. Omdat we die hyacinten het meest gebruiken, maar ook omdat de benodigde tulpen er nog niet zijn, te vroeg en te koud geweest, en de narcissen dit weekend hun kopjes lieten hangen. Want het was mooi weer, heldere lucht en lekker fris. En door die heldere lucht was er nachtvorst en tja, dan mogen we het gewas niet in. Dus iedereen startklaar op zaterdagochtend, maar effe niets te doen. Gelukkig knapte het weer en de temperatuur snel op (het was eigenlijk gewoon heel erg lekker, we hadden gewoon dit weekend al moeten rijden (wat we volgend jaar dus doen!)), waardoor we uiteindelijk toch nog lekker aan de slag konden.

Iemand zei vorige week: het is net als met Sinterklaas, onderweg altijd problemen, maar uiteindelijk komt hij toch aan. Zo gaat het met het corso ook (meestal!).

vrijdag 16 april 2010

Opening

We proberen de opening van het corso in Noordwijkerhout, en vroeger de officiële ontvangst op zaterdagmiddag in Lisse, altijd te laten doen dan wel op te laten luisteren door iets bekendere Nederlanders. En dan bij voorkeur met een relatie naar en link met het thema. Zo hebben we bij mijn eerste corso de staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat, Melanie Schultz Verhaege-Maes Geesteranus (echt!), uitgenodigd. Het thema was Nederland Waterland en het was heeeeel erg nat die middag. Vorige jaar was cultuurminister Plasterk bij het corso "beroemde boeken" onze gast en eerder deed minister Verburg van Landbouw (plus NV) de aftrap. Ook sportmensen viel de eer te beurt alsmede Erica Terpstra als voorzitter NOC/NSF.
Voor dit jaar hebben we twee heel fijne mensen gevonden die gerelateerd aan het thema Reis door Europa het corso op weg helpen. Dolf Beuk van (het reizen met) de bus en Martin Schröder van (het reizen met) het vliegtuig zullen in Noordwijkerhout onze speciale gasten zijn. Heel leuk en we zullen daarbij ook nog een toepasselijke openinghandeling bedenken.

Morgen gaan we de tractoren plaatsen, altijd een spectaculaire actie. Sowieso mooi om alle 17 oudjes van tractoren (de meeste veertig jaar inmiddels) op een rijtje te zien om een voor en te verdwijnen onder de toekomstige praalwagens. En natuurlijk de twee nieuwe onderstellen.

donderdag 15 april 2010

Media? Media!

Je kunt echt merken dat het corso er aan komt. De koorts neemt steeds meer toe, temperaturen stijgen, om het zo maar te noemen. Dus ook steeds meer media besteden aandacht aan het corso of treffen voorbereidingen voor de corsoweek en het corso zelf. Ik vertelde al eerder dat de teller voor film/camaraploegen in de opbouwhal op 7 stond, althans dat waren de meldingen. Er komen er altijd ook zonder aankondiging. En de teller loopt op. Net weer de ploeg uit Azerbeidzjan opgeschreven. Nu is dat natuurlijk geen verrassing. En ook omroep Max komt in de hal opnamen maken. Die opnamen gebruiken ze wanneer ze het corso zelf uitzenden. Jawel, we komen met het gehele corso op de buis, bij de publieke omroep. Omroep Max maakt opnamen van het mooiste evenement van het jaar op zaterdagmiddag in Lisse voor het Gemeentehuis aldaar. De uitzending is dan op maandagmiddag/avond 3 mei. En daar zitten dan ook wat shots van de opbouwtentoonstelling in.
We maken trouwens ook zelf een film. Hobbyisten van de filmclub Bollenstreek uit Hillegom zijn al weken bezig om shots te maken van de tot standkoming van het corso. Van ontwerpen, lassen, wikkelen, schuimen, het ombouwen van de hal (klaar overigens, ook een hele klus), steken, arrangeren, rijden tot en met de sloop: alles komt in beeld. We willen daar dan een DVD van maken voor fans en een (youtube? moderne media!) filmpje voor op de website. De website wordt trouwens stevig onder handen genomen en in mei/juni hebben we een heel mooie, in de nieuwe huisstijl. Ik heb toevallig pas geleden wat nieuwe ontwerpen gezien.
Vond overigens nog een filmpje uit 1948, da's lachen, maar ook heel leuk om zo eens te bekijken. Hij staat inmiddels op DVD. En ik kreeg van iemand een heel mooi (echt) Delfts Blauw bord met een praalwagen van het corso van 1954. Toen was het thema: Melodie in bloemen.

Volgende week ben ik "prominent van de week" (ik heb het niet zelf verzonnen) bij Unity FM, het vroegere Holland Centraal, de lokale omroep van een aantal gemeenten in de regio. Elke werkdag krijg ik dan wat zendtijd in de middaguitzending van 16.00 tot 19.00 uur om iedereen even bij te praten over het corso. Een radiolog, zogezegd.

woensdag 14 april 2010

De eerste


De eerste hyacinten staan in de cel. En mooi dat ze zijn. Het duurde wellicht wat lang, maar de hyacinten zijn van goede kwaliteit. Dus de eerste, blauwe, zijn gekopt, naar de opbouwhal vervoerd en worden geceld, zoals dat zo mooi heet. De komende dagen gaan we druk verder, ook met andere kleuren. Want hoewel veel velden al heel mooi kleuren, de bloemen zelf, zeker de lichtere kleuren, zijn nog rauw geneog. Maar er is mooi (en dat is in dit geval droog) weer voorspeld, dus we kunnen de koemende dagen aan de slag, ook dit weekend. Want hyacinten mag je niet in als het gewas nat is. Te veel beschadigingen, maar erger nog, ziekten worden veel eenvoudiger overgebracht.

Maar niets van dit alles, mooie goede hyacinten van het veld naar de opslag. Ik ben er blij mee.

dinsdag 13 april 2010

Vergaderen en zo


Zo in de laatste weken voor het corso zit ik veel bij bijeenkomsten en vergaderingen. Vorige week dus de (leuke) workshops, gisteren onze laatste bestuursvergadering van voor het corso en vanavond zaten we nog even met de "schooiers" bij elkaar. In de bestuursvergadering gaat het zo'n laatste keer over allerlei doedingen en melden alle bestuursleden, die meestal ook een of enkele commissies onder zich hebben, waar ze staan, of er nog bijzonderheden zijn en of we nog bepaalde zaken moeten regelen en besluiten. Dan merk ik toch hoe een enthousiaste club mensen er om dit corso heen loopt en hoe veel hart ze voor de zaak hebben. Ook zij zijn er veel tijd mee bezig.

En, je raadt het al, we gaan ook dit jaar weer door met het fenomeen, want dat is het wel geworden :-), van de schooiwagen. Het overgrote deel van het publiek en de mensen uit de streek vindt dit nog steeds een erg goed idee. Want zij zien ook dat het veel tijde, energie en geld kost om dit mooie corso in de benen te houden. En dragen daar graag, vrijwillig, aan bij. En dat kan nu net met die schooiwagen. Vanavond dus met de penningmeester (die vooral blij is met het gedachtegoed Schooiwagen), de man van de scouting (die alle collectanten aanstuurt) en de speakermensen (beter woord hebben we niet: de mensen die aankondigen dat de schooiwagen er aan komt en waarvoor hij is) alle zaken nogmaals doorgenomen. Ook de bestelling van het goede weer. Want dat bepaalt best wel een deel van het succes van het corso en zeker van het geld ophalen.

En dan heb ik nog drukproeven zitten bekijken van de corsospecial, zijn de uitnodigingen voor de officiële aftrap van het corso in Noordwijkerhout eindelijk de deur uit, worden er allerlei persberichten gemaakt en verstuurd en hoorde ik dat er op dit moment al 7 filmploegen voor de opbouw zijn aangemeld.

Het is weer leuk om te doen allemaal. Bij dit bericht nog een paar foto's van de workshop en de persconferentie.

zaterdag 10 april 2010

Weer begonnen



Natuurlijk zijn we al lang bezig met het bloemencorso 2010, maar zo'n twee weken voor de corsodatum kun je inderdaad zeggen dat we echt begonnen zijn.

Afgelopen week hebben we de traditionele persconferentie gehad en dat is dan weer zo'n markeringspunt: we hebben het er weer over. Was overigens een heel aardige bijeenkomst, met veel belangstelling van de schijvende media en de ethermedia. Ook later werd ik nog een aantal keren gebeld om in radiouitzendingen iets over het mooiste evenement van het jaar te vertellen.


De persconferentie werd opgeluisterd door een kort optreden van het Matangi quartet (zo schijven ze het zelf, zie ook http://www.matangi.nl/). Twee mooie stemmige nummers van dit jonge en talentvolle strijkerskwartet (zo schrijf ik het). Het kwartet of quartet speelt de gehele zaterdag mee en wel op de praalwagen van de gemeente Hillegom: Europese klank en kleur. Een heel mooie en muzikale wagen.


Twee andere nieuwigheidjes en wel twee heuse werkwinkels, ook wel workshops genoemd. Eerst afgelopen dinsdag een workshop voor de stekersverenigingen. We hebben nogal wat nieuwe clubs er bij en het leek ons goed om een aantal oudgedienden hun kennis en ervaring over te laten brengen op deze "nieuwelingen". Was leuk, met echte hyacinten, want die beginnen nu overal in de streek behoorlijk te kleuren en laten de streek kleuren. Het rook lekker in de workshopruimte.


En het was nog leuker vrijdagavond in diezelfde ruimte, want dat was het moment van de workshop voor de figuranten. We roepen al wat langer dat figuranten een echt onderdeel van het ontwerp en de uitvoering van de praalwagen uit moeten maken en eigenlijk al maken. Dat houdt in dat de figuranten zich ook op die manier moeten uiten. En om ze daar wat bij te helpen, helpen we ze met een workshop. Twee prima theaterdocenten waren daarbij behulpzaam. Ik was er bij en heb genoten van de twee dames die de training gaven, dat deden ze heel aanstekelijk en ook gedegen. Maar ook van de figuranten was het genieten. Natuurlijk is het eerst giegelen, want ja, dat acteren is toch niet zo eenvoudig en iedereen kijkt naar je. Maar ja, straks kijken er honderduizenden naar je. En al snel ging iedereen zo goed op in zijn of haar rol op de praalwagen straks, dat gaat helemaal goed komen.


Ook zijn we lekker bezig met het omvormen van al onze uitingen in of met ons nieuwe logo. Best nog een klusje.