Weer wat klaarder

Weer een stap gezet. Alle praalwagen in schuim staan in slagorde opgesteld in de opbouwhal. Zoals gezegd, altijd weer een heel spectakel op zich om alle tractoren onder de geraamtes te krijgen en de wagens op de goede plek te zetten. Die plek wordt mede bepaald door de plaats in de stoet die de praalwagen krijgt. Want bij het opstellen wordt al rekening gehouden met wanneer de praalwagen eruit moet rijden om in de goede volgorde te komen. Ja, zo houden we alles in de gaten. De opstelling in de hal is in feite al voor de presentatieavond in februari bepaald, want dan is ook de volgorde van de praalwagens in het corso bepaald. Jazeker. Bij deze editie van dit digitale geschrijf een paar foto's van kale wagens, dus in de gele uitvoering van het spuitschuim. Daar gaan dus de bloemen op in de loop van de week. Met duizenden naalden. En bloemen. En pijnlijke duimen. Herkennen we de landen al: Venetië, Holland('s glorie) en Azerbeidjan?

De indeling en -richting van de hal is overigens redelijk ondersteboven gegooid, want de ingang is helemaal aan de andere kant gemaakt. Alle "gewone" gasten/bezoekers komen straks via het voet- en fietspad langs de vijver het terrein op en gaan door een grote, ook nieuwe, tent naar binnen. De tent doet dienst als ontvangstruimte, cateringlocatie en kassa. Weer wat professioneler dus.

De cellen staan inmiddels grotendeels vol met bloemen, vooral hyacinten. Omdat we die hyacinten het meest gebruiken, maar ook omdat de benodigde tulpen er nog niet zijn, te vroeg en te koud geweest, en de narcissen dit weekend hun kopjes lieten hangen. Want het was mooi weer, heldere lucht en lekker fris. En door die heldere lucht was er nachtvorst en tja, dan mogen we het gewas niet in. Dus iedereen startklaar op zaterdagochtend, maar effe niets te doen. Gelukkig knapte het weer en de temperatuur snel op (het was eigenlijk gewoon heel erg lekker, we hadden gewoon dit weekend al moeten rijden (wat we volgend jaar dus doen!)), waardoor we uiteindelijk toch nog lekker aan de slag konden.

Iemand zei vorige week: het is net als met Sinterklaas, onderweg altijd problemen, maar uiteindelijk komt hij toch aan. Zo gaat het met het corso ook (meestal!).